آیا سیلیکون کمتر از پلاستیک مضر است؟
معرفی:
آلودگی پلاستیک به یک نگرانی زیستمحیطی مهم در سراسر جهان تبدیل شده است و بسیاری از مصرفکنندگان را به جستجوی جایگزینها سوق داده است. یکی از جایگزین های بالقوه برای محصولات پلاستیکی سنتی سیلیکون است. سیلیکون که به طور گسترده در ظروف آشپزخانه، دستگاه های پزشکی و اقلام مراقبت شخصی استفاده می شود، به دلیل دوام و انعطاف پذیری خود محبوبیت زیادی به دست آورده است. با این حال، این سوال باقی می ماند: آیا سیلیکون واقعاً کمتر از پلاستیک مضر است؟ در این مقاله به بررسی خواص هر دو ماده و بررسی تاثیر آنها بر سلامتی و محیط زیست خواهیم پرداخت.
1. ترکیب و فرآیند تولید:
برای درک مضرات بالقوه سیلیکون و پلاستیک، بررسی ترکیب آنها و روش های استفاده شده برای تولید آنها بسیار مهم است. پلاستیک یک پلیمر مصنوعی است که از مواد شیمیایی مبتنی بر نفت مانند پلی اتیلن و پلی پروپیلن ساخته شده است. این مواد نیاز به فرآیند ساخت پیچیده ای دارند که شامل استخراج و پالایش نفت خام می شود.
در مقابل، سیلیکون پلیمری است که از سیلیکون، یک عنصر شیمیایی طبیعی موجود در شن و ماسه، مشتق شده است. از طریق یک سری واکنش های شیمیایی، سیلیکون به ماده ای بادوام و مقاوم در برابر حرارت تبدیل می شود. تولید سیلیکون معمولاً در مقایسه با تولید پلاستیک به مراحل انرژی بر کمتری نیاز دارد.
2. خواص شیمیایی و سمیت:
محصولات پلاستیکی اغلب حاوی افزودنی های مختلفی مانند فتالات ها و بیسفنول A (BPA) برای افزایش تطبیق پذیری آنها هستند. متأسفانه، این مواد شیمیایی می توانند از پلاستیک خارج شده و از طریق تماس مستقیم یا مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های ذخیره شده در ظروف پلاستیکی وارد بدن ما شوند. مطالعات این افزودنی ها را با اختلالات هورمونی، مشکلات تولید مثلی و انواع خاصی از سرطان مرتبط دانسته اند.
از سوی دیگر، سیلیکون از نظر شیمیایی بی اثر در نظر گرفته می شود و در شرایط عادی مواد سمی آزاد نمی کند. این ثبات ذاتی سیلیکون را جایگزین ایمنتر میکند، زیرا به مواد شیمیایی اضافی برای تثبیت یا انعطافپذیری نیاز ندارد. با این وجود، توجه به این نکته مهم است که برخی از تولیدکنندگان ممکن است پرکننده ها یا مواد افزودنی را به محصولات سیلیکونی اضافه کنند، بنابراین انتخاب مارک های معتبر که ایمنی را در اولویت قرار می دهند ضروری است.
3. دوام و قابلیت استفاده مجدد:
هزینه کم و تطبیق پذیری پلاستیک آن را به ماده ای پرکاربرد، به ویژه در اقلام یکبار مصرف مانند بطری ها و ظروف تبدیل کرده است. با این حال، دوام آن یک تهدید زیست محیطی قابل توجه است. صدها سال طول می کشد تا پلاستیک تجزیه شود و بخش بزرگی از آن به زباله ها و اقیانوس ها ختم می شود. این به سطوح هشدار دهنده زباله های پلاستیکی و تأثیر مخرب آن بر زندگی دریایی کمک می کند.
از طرف دیگر، سیلیکون دارای دوام قابل توجهی است و می تواند در برابر دماهای شدید مقاومت کند و برای استفاده طولانی مدت مناسب است. محصولات سیلیکونی مانند فنجان های قاعدگی و ظروف نگهداری مواد غذایی به گونه ای طراحی شده اند که قابل استفاده مجدد باشند و نیاز به پلاستیک های یکبار مصرف را کاهش دهند. علاوه بر این، سیلیکون را می توان از طریق برنامه های تخصصی بازیافت کرد و ردپای محیطی آن را به حداقل رساند.
4. پایداری حرارتی و ایمنی مواد غذایی:
هنگامی که پلاستیک در معرض دمای بالا قرار می گیرد، می تواند مواد شیمیایی بالقوه مضر را در مواد غذایی یا نوشیدنی هایی که با آنها در تماس است آزاد کند. این امر بهویژه در ظروف غذای قابل مایکروویو یا بطریهای پلاستیکی رها شده در ماشین داغ مشهود است. این مواد شیمیایی، از جمله BPA و فتالات ها، می توانند به مواد غذایی ما مهاجرت کنند و خطراتی برای سلامتی ایجاد کنند.
سیلیکون که در برابر حرارت مقاوم و پایدار است، در صورت قرار گرفتن در معرض گرما سموم را آزاد نمی کند. بدون واکنش باقی می ماند و در طول پخت و پز یا گرم کردن مجدد غذا را آلوده نمی کند. این ویژگی سیلیکون را به ماده ای محبوب برای ظروف آشپزخانه، قالب های پخت و حتی محصولات کودک تبدیل می کند، زیرا جایگزین ایمن تری برای پلاستیک است.
5. تأثیرات زیست محیطی و زیست تخریب پذیری:
آلودگی پلاستیک به یک بحران جهانی تبدیل شده است و حیوانات و اکوسیستم های بی شماری از پیامدهای آن رنج می برند. تخریب آهسته پلاستیک منجر به میکروپلاستیک می شود که به زنجیره غذایی نفوذ کرده و به حیات دریایی آسیب می رساند. علاوه بر این، تولید پلاستیک گازهای گلخانه ای را آزاد می کند که به تغییرات آب و هوایی کمک می کند.
در حالی که سیلیکون به دلیل دوام و قابلیت بازیافت آن نسبت به پلاستیک سازگارتر با محیط زیست است، اما کاملاً زیست تخریب پذیر نیست. با این حال، طول عمر طولانی و قابلیت بازیافت سیلیکون به کاهش ضایعات کلی تولید شده کمک می کند. با پیشرفت تکنولوژی، محققان به طور فعال در حال بررسی راه هایی برای افزایش تجزیه پذیری زیستی سیلیکون بدون به خطر انداختن خواص مطلوب آن هستند.
نتیجه:
در جستجوی جایگزین های پایدار برای پلاستیک، سیلیکون به عنوان یک ماده امیدوارکننده ظاهر شده است. پایداری شیمیایی، مقاومت در برابر حرارت و قابلیت استفاده مجدد آن را به انتخاب ایمنتری برای محصولات مصرفی تبدیل میکند. با این حال، در نظر گرفتن کل چرخه زندگی سیلیکون، از جمله تولید، دفع و افزودنیهای بالقوه آن بسیار مهم است. در حالی که سیلیکون بدون تأثیر زیست محیطی نیست، در مقایسه با پلاستیک سنتی گزینه بهتری باقی می ماند. با انتخاب های آگاهانه و کاهش اتکا به پلاستیک های یکبار مصرف، می توانیم به یک سیاره پاک تر و سالم تر کمک کنیم.
.کپی رایت © 2022 BOTTLE - aivideo8.com کلیه حقوق محفوظ است.